25 november 2015
Herhalingslessen van de BHV leden
Op dinsdag 3 en donderdag 5 november zijn alle BHV-ers weer op herhaling geweest.
Er is weer veel geoefend om alle facetten van brand en ontruiming, eerste hulp en reanimatie met AED onder de knie te krijgen.
Ondanks dat de uitvoering van BHV plichten een serieuze zaak is, wordt er tijdens de oefening ook veel met elkaar gelachen wat er mede voor zorgt dat we in een ontspannen sfeer de soms taaie stof tot ons nemen.
Ook mede dankzij de inzet van een collega BHV-er, die een opleiding tot Lotusslachtoffer volgt, worden de inzetten realistisch neergezet en de moeilijkheidsgraad opgevoerd.
Wil je meer weten over de BHV of over eerste hulp en reanimatie, loop dan gerust eens langs bij een van je BHV collega’s of stuur een mailtje aan bhv@zorgenzekerheid.nl of kijk eens verder op deze website.
10 maart 2015
Kleine tussendoor oefening BHV
Geachte lezers, afgelopen dinsdag 10 maart was er weer een stukje oefening voor onze BHV ploeg. Dit keer was het tijd om een oefening te doen met de Evac Chair. Alle aanwezig BHV-ers hebben om de beurt in de stoel gezeten om het te ervaren en ook om de beurt een collega met de Evac Chair de trap af gehaald. Het was een goede en leuke ervaring en zeker iets wat we ervaren hebben dat we het wel regelmatig moeten doen.
15 februari 2015
Daarom ben je hulpverlener (Sjarrel Pouw)
Zaterdagavond 13 december. Het is erg gezellig. Kaarsje op tafel, muziekje aan, vrouwtje een wijntje en ik een Baco-tje, en een gesprek over de aankomende kerst. Het is 22.00 uur als de bel gaat. Eerst kijken roep ik nog naar mijn vrouw die meteen de deur wil openen. Een van die dingen die ik mij heb aangeleerd nadat er een paar huizen verderop een woningoverval is gepleegd.
Ik hoor een vrouwenstem en er klinkt paniek. Of ik snel wil komen want de buurman (83 jaar) is gevallen. Gek genoeg blijf ik kalm als ik hoor wat er is, en ik hoor mijzelf mijn vrouw instructies geven om alles uit te doen en het huis af te sluiten.
Binnen gekomen zie ik de buurman half in de deuropening van de slaapkamer naar de hal op zijn rug liggen. In een oogopslag zie ik dat hij bleek is en gebraakt heeft. Ik benader hem voorzichtig en maak contact met hem. Gelukkig, hij is aanspreekbaar maar wel verward. Hij heeft geen pijn en ook bij het vallen is er niets verdraaid of gebroken. Snel leg ik hem stabiel voor het geval hij nog meer moet braken, en ik commandeer mijn vrouw om er voor te zorgen dat er een kussen komt en leg een deken over hem heen.
Dan begin ik snel mijn vragen op hem af te vuren zodat hij wel bij moet blijven. Ik weet dat hij een geschiedenis heeft van hartklachten en dat hij circa 9 maanden geleden nog een open hartoperatie heeft ondergaan. Ik leg mijn hand op zijn voorhoofd en voel dat hij warm is en klef.
Met dit in mijn achterhoofd besluit ik om 112 te laten bellen. Ook hierbij geef ik mijn vrouw een soort van korte commando’s over wat ze moet doen en zeggen. Zelf praat ik verder met mijn buurman en probeer ik ondertussen mijn buurvrouw te kalmeren met geruststellende woorden.
Ik krijg via 112 de melding dat de Ambu aanrijdend is, en weer volgt er een soort van commando naar mijn vrouw om beneden de Ambulance op te vangen en ze te begeleiden. Intussen heeft mijn buurvrouw haar schoonzoon en haar dochter gealarmeerd die nu binnen komen lopen. Mijn patiënt begint wat spraakzamer te worden en wil maar overeind komen omdat hij diarree heeft en het niet op kan houden.
Aangezien het mij niet geheel duidelijk is waarom hij gevallen is en hij heel zwak is zeg ik tegen hem dat hij het gewoon moet laten lopen en dat hij in geen geval overeind mag komen voordat de Ambulance is gearriveerd. Als zij denken dat het goed gaat met u dan helpen we u wel overeind vertel ik hem. Ja maar ik schaam mij zo dat ze mij zo zien zegt hij waarop ik antwoord dat zij wel vaker dit soort dingen meemaken. Voor mij is daar de kous mee af. Als een trouwe hond blijf ik bij hem zitten het houd hem nauwlettend in de gaten.
De Ambulance is snel ter plaatse en kort vertel ik wat ik weet. Dan neem ik twee stappen achteruit en ga op het puntje van het bed zitten en kijk zo mee met wat het ambulancepersoneel doet.
Nu mijn buurman in goede handen is besef ik mij opeens dat ik gehandeld heb zonder te twijfelen. Iets waar ik altijd bang voor was als ik er aan dacht dat ik in het echt iemand moest helpen. Een van de broeders kijkt naar mij en geeft mij een knipoog. Het is alsof hij hier mee wil zeggen dat ik goed heb gehandeld en opeens voel ik een soort van trots opkomen.
Dan wordt er een beroep op mij gedaan. De buurman moet overeind worden geholpen. Ik beleef weer waar ik mij net van bewust was geworden. Ik handel zonder te twijfelen en samen tillen we de buurman overeind. De arme man zit helemaal onder de poep en braaksel en we brengen hem naar de badkamer waar hij gedoucht word. Daarna moet hij op de brancard en wordt hij uit voorzorg meegenomen. Mijn arme buurvrouw is helemaal kapot en heeft een schuldgevoel over alles. Ik zet haar in een stoel en praat op haar in dat ze het anders moet zien en blij moet zijn dat er hulp was en dat we het graag gedaan hebben. Mijn vrouw en ik nemen afscheid en haar schoonzoon blijft bij haar.
Thuisgekomen praten we na over wat er gebeurd is en gaan dan naar bed. Ik slaap wel, maar toch met een soort van alertheid waardoor ik niet lekker uitrust. Om 08:00 uur zijn we wakker en het eerste waar het over gaat is over de buren. Ik blijf liggen en slaap toch weer in terwijl mijn vrouw wat in het huis rommelt.
Dan rond 11:00 uur word ik wakker van de bel en hoor een vrouwenstem. Het blijkt de dochter van de buren te zijn met een enorme bos witte rozen als dank voor de snelle en goede hulp. Mijn vrouw nodigt haar binnen waarna we het gebeurde van de avond er voor bespreken. Weer komt er een gevoel van trots als ik de dankbaarheid in haar ogen zie en ook als ik hoor dat het ambulancepersoneel vond dat ik goed had gehandeld. Dan besef ik daar doen we het voor. Ik ben er trots op om hulpverlener te zijn.
23 januari 2015
Dichte deuren redden levens bij brand (Bron NOS)
Het dichthouden van binnendeuren kan levens redden bij woningbranden. Dat is een van de belangrijkste uitkomsten van een experiment dat de Brandweeracademie en Brandweer Nederland vorig jaar uitvoerden in Zutphen.
In de wijk Achtermars staken zij zes slooppanden in brand om erachter te komen hoe een brand in een huis zich ontwikkelt. Ook werd gekeken naar rookmelders en sprinklerinstallaties.
Snelle rookontwikkeling
De experimenten tonen aan dat rookontwikkeling sneller gaat dan verwacht. Ruimten die in open verbinding staan met een brandhaard lopen razendsnel vol met rook. Het gesloten houden van binnendeuren vertraagt dat proces en geeft bewoners meer tijd om te vluchten. Ook het ophangen van brandmelders geeft betere overlevingskansen.
De gebruikte huizen waren van een type en inrichting dat veel voorkomt in Nederland. Bij de zes proefbranden waren de deuren soms open en soms gesloten.
In Nederland zijn jaarlijks ongeveer 5000 woningbranden. Daarbij vallen gemiddeld 50 dodelijke slachtoffers en 500 gewonden.
Bekijk de video via onderstaande link
Video: Nos brand in ouderslaapkamer
Wij ondersteunen als bedrijfs hulpverleners de vraag om een veilige werkplek ook voor hulpverleners.
Dit initiatief is ook zeker de moeite waard. Kijk zeker dit filmpje en deel deze via Youtube.